کاشت و پرورش تربچه

کشت ورز

تربچه به شکلی باورنکردنی سریع به گیاه بالغ تبدیل می شود (در برخی از ارقام از بذر تا رسیدن کامل گیاه تنها سه هفته به طول می انجامد) و گیاهی بسیار مقاوم است. طعم فلفلی آن باعث کیفیت بهتر سوپ ها و سالادها شده و این گیاه فضای کمی را در باغ اشغال می نماید. برای شروعی موفق در پرورش تربچه، دستورالعمل های ارائه شده در ذیل را مفید خواهید یافت.

آماده سازی برای کشت

 -۱تصمیم بگیرید که چه رقمی از تربچه را می خواهید کشت کنید. مانند بسیاری از سبزیجات، ارقام بیشماری از تربچه ها شامل هر دو نوع ارقام هیبرید و خالص در دسترستان می باشد. اگر در زمینه باغبانی تازه کار هستید، به سراغ تربچه چری بل بروید، این گیاه به مدت ۲۲ روز می رسد و دارای طعمی ملایم و مطبوع است.

تربچه های بهاره انواعی هستند که مردم با آن بیشترین آشنایی را دارند (مانند تربچه چری بل که بخش بیرونی آن قرمز و داخلش سفید است). باید این نوع را در فصل های بهار یا پاییز پرورش دهید. آنها دارای سریعترین رشد در بین تربچه ها نیز هستند.

معمولاً تربچه تابستانه مشابه نوع بهاره است، اما آهسته تر رشد کرده و حدود ۶ تا ۸ هفته تا رسیدن کامل گیاه زمان می برد.

تربچه زمستانه کشیده تر و سخت تر از تربچه های تابستانه و بهاره بوده و مدت زمان طولانی تر برای رشد نیاز دارد. بهترین حالت این است که در اواخر تابستان کشت شود تا در پاییز یا زمستان برداشت گردد. تربچه زمستانه شامل ترب سفید می باشد. ترب سفید می تواند به اندازه ۱۸ اینچ (۴۵ سانتیمتر) طول رسیده و مدت ۶۰ روز برای رسیدن گیاه زمان نیاز است و شامل ارقام بسیار تند هم می باشد.

 -۲انتخاب مکان مناسب برای رشد گیاه. تربچه باید در مکانی با نور کامل خورشید یا سایه جزیی با خاکی کاملاً زهکشی شده و متخلخل کشت گردد. سنگ ها را از خاک خارج نمایید زیرا ریشه ها در مسیر رشد خود با برخورد به آنها دوشاخه می گردند. مواد آلی شامل کمپوست، کود دامی یا خاک برگ را پیش از کشت به خاک بیفزایید.

از اینکه تربچه، مقدار کافی نور خورشید را دریافت می کند، اطمینان حاصل نمایید. درغیر اینصورت، آنها در بخش بالایی بزرگ و در بخش ریشه بسیار کوچک خواهند شد. در عین حال، نور بیش از اندازه می تواند سبب شود که تربچه به فاز تولید بذر (زایشی) برود.

خاک لازم است عاری از سنگها، با زهکشی مناسب و ph بین ۵.۸ تا ۶.۸ باشد. مقدار کافی ماده آلی (مانند کمپوست) در خاک به کار ببرید.

برای کسب بهترین نتایج، آزمایش خاک را خودتان انجام داده و یا نمونه های خاک را به آزمایشگاه بفرستید تا برای بررسی مواد غذایی مناسب اقدام لازم انجام گردد. حداقل یک هفته پیش از کاشت، تنظیمات لازم را در خاک انجام دهید.

 -۳زمانبندی کشت تربچه. تربچه گیاهی است که مناسب آب و هوای خنک بوده و در بهار و پاییز بهترین زمان کشت آن است. پرورش تربچه در خلال ماه های گرم تابستان ممکن است سبب رشد سریع آن شود. می توانید گیاه را نخستین بار، ۲ هفته پیش از آخرین یخبندان بهاره کشت کنید، زیرا تربچه نسبت به یخبندان تحمل خوبی دارد.

زمانیکه هوا گرم شد، از کاشت دست بکشید. اساساً بدان معناست که اگر روزهایی با درجه حرارت ۶۰ درجه فارنهایت (۱۶ درجه سانتیگراد) یا بیشتر، به صورت متوالی داشتید، بهتر است تا زمانی که هوا خنک تر شود، از کشت تربچه دست بکشید. تربچه معمول بهاره در حدود ۵ روز جوانه زده و در ۳ تا ۴ هفته برای برداشت آماده است.

به دلیل اینکه تربچه رشد بسیار سریعی دارد، می توانید آنها را در بین سبزیجاتی با سرعت رشد کم به عنوان نشانه های ردیف های کشت، بکارید. همچنین می توانید به وسیله کشت ردیفی جدید در هر هفته، توالی گیاهی ایجاد نموده تا برداشت محصول را برای دوره ای طولانی تر انجام دهید.

پرورش گیاه کلم - کشت ورز

رشد تربچه

 -۱کشت بذرهای تربچه. لازم است که بذرها در عمقی حدود ۱.۲ اینچ (۱۲.۵ میلیمتر) و فاصله یک اینچ (۲۵ میلیمتر) از هم کشت شوند. پس از جوانه زنی، گیاهچه های رشد یافته تر را در حدود ۲ اینچ (۵ سانتیمتر) فاصله تنک کرده و برای ارقام بزرگتر، فضای بیشتری قرار دهید. ردیف ها بهتر است درحدود ۱ فوت (۳۰ سانتیمتر) از هم فاصله داشته باشند.

لازم است وقتی که تربچه ها به اندازه حدود ۱ اینچ رشد کرده اند، آنها را تنک کنید. به سادگی سر گیاه را با یک قیچی کوچک تا سطح خاک ببرید. اگر تربچه بزرگ کشت می کنید لازم است تا بذرها را در عمق حدود ۱ تا ۱.۵ اینچ کشت کنید. تربچه به عنوان گیاه مناسب کشت مخلوط عملکرد خوبی دارد، زیرا باعث دور نگه داشتن بسیاری از حشرات، از گیاهان شده و سریعتر رشد می کنند. تربچه را در کنار هویچ، شقاقل و کلم کشت نمایید.

 -۲تربچه را در حین رشد آبیاری کنید. بستر کشت تربچه را مرطوب نگه دارید اما غرقاب نباشد. آبیاری مداوم تربچه سبب رشد سریع آن می شود، اگر تربچه خیلی کند رشد کند، طعمی تند و چوب مانند پیدا می کند. برای کمک به حفظ رطوبت، به بستر گیاه کمپوست اضافه کنید.

اگر به شکل منظم گیاه را آب ندهید (مثلاً برای چند روز آبیاری نکنید و سپس آن را غرقاب کنید) تربچه از بین می رود.

 -۳برداشت تربچه. تربچه به طور معمول زمانی که ریشه هایش حدود ۱ اینچ (۲.۵ سانتیمتر) قطر داشته باشند، آماده برداشت است. روی بسته بذر را برای آگاهی از اندازه مورد انتظار برای زمان برداشت رقم و زمان رسیدن کامل گیاه، بخوانید. برای برداشت، کل گیاه را با دست از خاک بیرون بکشید.

همچنین می توانید خاک را کنار زده و میزان رشد غده را مشاهده نمایید. اگر رشد کافی اتفاق افتاده بود، چند تربچه را بیرون کشیده و آنها را مزه کنید. این کار به شما کمک می کند که بدانید زمان برداشت فرا رسیده است یا نه.

برخلاف بسیاری از سبزیجات ریشه ای، تربچه نباید در خاک نگه داشته شود، چرا که این کار باعث می شود تربچه سخت و فشرده شود.

 -۴تربچه را تمیز کرده و ذخیره کنید. خاک روی تربچه را با دستتان شسته و سپس آنها را در جایی تاریک و خنک برای بیش از دو هفته نگهداری کنید. پیش از مصرف آنها را با آب بشویید.

رفع مشکلات تربچه

حل مشکلات مربوط به قارچ ها. انواع گوناگونی از قارچ ها هستند که می توانند سبب از بین رفتن تربچه شده یا طعم آن را واقعاً بد کنند. معمولاً علایم مشخصی از مشکلات قارچی وجود دارند که با مشاهده آنها می توانید برای رفع مشکل چاره ای بیاندیشید.

اگر نقاط زرد کم رنگ و خاکستری بر روی برگهای تربچه دیده شد، احتمالاً گیاه دچار بیماری لکه برگی، که با نام لکه برگی سپتوریا نیز شناخته می شود و یک بیماری قارچی می باشد، شده است. اگر با این مشکل روبرو شدید، اطمینان حاصل نمایید که بستر کشت دارای زهکشی مناسبی است (یعنی آب در خاک باقی نمی ماند) و مواد آلی (مانند کمپوست) به خاک بیافزایید.

حذف تربچه های آلوده. برای پیشگیری از این مشکل، از تناوب زراعی استفاده کنید به این معنی که تربچه را هربار در بستر کشت گذشته و یکسان کشت نکنید. همچنین، باغ را عاری از ضایعات گیاهی (بقایای مرده گیاهان، علف های هرز چیده شده و ...) نگه دارید.

اگر لکه های سبز کمرنگ روی سطح برگها همراه با کرک بنفش رنگ در زیر برگها مشاهده گردید، احتمالاً با سفیدک کرکی که نوعی بیماری قارچی است، مواجه هستید. گیاهان آلوده را حذف نموده و اطمینان حاصل نمایید که بیش از اندازه آبیاری نمی کنید. از تراکم بیش از حد تربچه با تنک کردن سطح جلوگیری نمایید. برای پیشگیری از سفیدک کرکی، تناوب زراعی را رعایت نموده و باغ را از ضایعات گیاهی پاک نگه دارید.

اگر میان رگبرگهای تربچه به زردی گراییده، حاشیه های برگ به رنگ قهوه ای شده و به سمت بالا پیچیده شوند، اگر پایین ساقه به رنگ قهوه ای تیره یا سیاه شده و باریک گردد، احتمالاً دچار بیماری ساق سیاه که دارای عامل قارچی می باشد، شده است. ماده آلی مانند کمپوست به بستر کشت بیافزایید و مطمئن شوید که خاک دارای زهکشی مناسبی است (مقدار زیادی آب را در خود نگه نداشته و شما بیش از حد آبیاری نکرده اید). برای جلوگیری از این مسئله، مطمئن شوید که تناوب زراعی را رعایت می کنید.

۲- از شر حشرات مشکل آفرین خلاص شوید. قارچ ها تنها عوامل بازدارنده ای که سبب بروز مشکلات در تربچه می شوند نیستند. حشراتی نیز هستند که می توانند با ورود به گیاهان و تغذیه از آنها سبب از بین رفتنشان شوند. در اکثر اوقات با پاک نگه داشتن باغ از ضایعات گیاهی و علف های هرز، می توانید از این مشکل پیشگیری نمایید. اگر این حشرات را مشاهده نمودید، روش هایی وجود دارند که می توانید با آنها مقابله کنید.

اگر برگها به نظر بی رنگ می رسند و کانال هایی در ریشه ها یافتید، احتمالاً دچار آفت مگس ریشه شده اید. این موجودات ریز، به رنگ خاکستری و سفید و به صورت کرم هایی بدون پا هستند. مگس ها تخم خود را در خاک و کنار گیاه می گذارند. برای خلاص شدن از شر آنها، آهک یا خاکستر چوب را در پای گیاهان تربچه بریزید. کشت تربچه را تا زمانی که هوا خشک است به تعویق بیندازید تا بدین وسیله از کامل شدن چرخه زندگی مگس ریشه جلوگیری کنید.

اگر حفره هایی ریز در برگهای تربچه می بینید، احتمالاً دچار سوسک ککی شده اید. این موجودات کوچک، سوسک هایی به رنگ برنزی یا سیاه به اندازه ۱.۱۶ هزارم اینچ طول هستند. اگر با این مشکل مواجه شدید، خاک دیاتومه که نوعی سنگ رسوبی نرم است و به راحتی به پودری استخوانی شکسته می شود را در محل پخش نمایید. این ماده می تواند به عنوان یک حشره کش طبیعی استفاده شود. همچنین ممکن است که زمین را گاهی شخم بزنید که این کار چرخه زندگی سوسک را به هم می زند.

اگر گیاه تربچه دارای لکه های سفید یا متمایل به زرد است، برگهایش دفرمه شده اند یا گیاه دچار پژمردگی شده، احتمالاً دچار آفت مگس لوده شده اید. این حشرات که به رنگ سیاه و با نقاط زرد، قرمز یا نارنجی هستند، شیره گیاه تربچه را از بافتهای آن می مکد. گیاه آلوده را خارج کرده و همه حشرات به همراه توده تخم هایشان را از بین ببرید. برای اینکه باغ خود را عاری از آنها نگه دارید، مکان هایی که حشرات در آن پرورش پیدا می کنند مانند ضایعات گیاهان و علف های هرز را پاکیزه نگه دارید.

اگر برگهای تربچه به زرد تیره گراییده بود، آنها پیچیده و شکننده شده بودند، شما احتمالاً دچار زردی مینا شده اید که یک بیماری مایکوپلاسمایی که توسط زنجرک ها پخش می شود. اگر اینگونه است، گیاه یا گیاهان آلوده را حذف نموده و جمعیت زنجرک ها را به وسیله نابودسازی علف های هرز و ضایعات گیاهی کنترل کنید.

 -۳بررسی خاک. دما، نوع و چگونگی آبیاری خاک می تواند نقش بزرگی در اینکه عملکرد تربچه چطور خواهد بود، بازی نماید. آبیاری منظم (نه بیش از اندازه) و ph مناسب خاک را در نظر داشته باشید.

اگر در نهایت تربچه ها طعمی بسیار تند و تیز داشتند، به این معناست که خاک خیلی خشک بوده یا دمای خاک خیلی بالا (بالای ۹۰ درجه فارنهایت) بوده است. برای محافظت از ریشه ها و خنک کردن خاک، ۲ تا ۳ اینچ کود آلی به خاک بیافزایید. تربچه ها را به مدت ۲ تا ۳ ساعت آبیاری کرده و سپس صبر کنید تا خاک به عمق حداقل ۴ اینچ خشک شود.

اگر ریشه تربچه سفت و چوبی شده است، دمای خاک احتمالاً خیلی بالا بوده و آبیاری به صورت نقطه ای انجام شده است. اطمینان حاصل نمایید که ریشه ها با خاک پوشانده شده اند تا آنها را خنک نگه داشته و اینکه آبیاری هم منظم انجام می شود. همچنین، مطمئن شوید که تربچه ها را در زمانی که به اندازه کافی بزرگ شده اند برداشت می کنید تا بیش از اندازه بزرگ نشده و ترک برندارند.