پرورش گوجه فرنگی از طریق بذر

کشت ورز

آیا می خواهید که گیاه گوجه فرنگی را از ابتدا (به معنای واقعی کلمه) پرورش دهید؟ با استفاده از گوجه فرنگی های سالم و رسیده ای که احتمالاً شما در حال حاضر در اختیار دارید، می توانید چندین گیاه منحصر به فرد را در باغ خود پرورش دهید. با پیگیری چند دستورالعمل ساده، شما می توانید یاد بگیرید که چطور گیاه گوجه فرنگی را از بذر آن، چه انتخاب شما از بین بذرهای بسته بندی شده باشد و یا خودتان بذرگیری کنید، پرورش دهید.

از بذور آغاز نمایید

 -۱بذور گوجه فرنگی را خریداری کرده و یا خودتان از میوه خارج نمایید. شما می توانید بذور را به صورت آنلاین از برخی سایتهای مرتبط با فروش بذر، از گلخانه های محلی یا دیگر مراکز باغبانی تهیه کنید. همچنین می توانید بذور را از بخش باغبانی در فروشگاه های بزرگ نیز بخرید. اگر قصد دارید که بذور را از گیاه بگیرید، در این حالت به حداقل یک میوه گوجه فرنگی نیاز خواهید داشت. مطمئن شوید که گوجه فرنگی از گیاهی اصیل یا بذر باز گرده افشانی شده باشد. اگر گوجه فرنگی ها را از بذور هیبرید، یا گیاهی با بذور تلقیح شده به روش شیمیایی تهیه نمایید، نتایج کشت چندان چشمگیر نخواهند بود. یک گیاه گوجه فرنگی ممکن است به وسیله موارد زیر دسته بندی شود:

اصیل یا هیبرید: گیاهان اصیل گوجه فرنگی هایی را شامل می شوند که بدون هرگونه عمل دورگ گیری ژنتیکی، تولید شده اند. اساساً، این نوع گوجه فرنگی ها خالص محسوب می شوند. گوجه فرنگی های هیبرید آنهایی هستند که از دو رقم گرفته شده اند.

رشد محدود یا رشد نامحدود: این روش دسته بندی براساس طول دوره ای که گیاه میوه می دهد، دسته بندی را انجام می دهد. گیاهان رشد محدود برای چند هفته محدود تولید دارند، در حالیکه گیاهان رشد نامحدود در سرتاسر فصل رشد تا زمانی که شرایط جوی بسیار سرد شود، میوه تولید می کنند. همچنین گیاهان رشد نامحدود بزرگتر شده و نیازمند مراقبت های بیشتری در زمینه هرس و ایجاد داربست هستند.

شکل: گوجه فرنگی ها همچنین از نظر شکل به چهار دسته طبقه بندی می شوند: کروی، بیف استیک، پیست و چری. نوع کروی شناخته شده ترین شکل گوجه فرنگی بوده، بیف استیک پهن ترین نوع، گوجه فرنگی های پیست برای تولید سس به کار می روند و گوجه فرنگی های چری نوع کوچک و ریزی هستند که اغلب در سالادها به کار می روند.

 -۲گوجه فرنگی ها را از وسط به دو نیم کرده و محتویات داخلش را درون یک ظرف پلاستیکی بریزید. برای این کار شما نیاز به ظرفی با درپوش نه چندان چفت شده دارید که بافت و بذور داخل میوه را برای چند روز در خود نگه دارد. لایه ای از کپک بر روی بذور توسعه خواهد یافت. این روند می تواند بسیاری از بیماری های منتقل شده به وسیله بذر که می تواند گیاهان نسل بعدی را تحت تاثیر قرار دهد، را از بین ببرد.

 -۳روی ظروف برچسب بزنید. اگر از چندین گونه مختلف گوجه فرنگی بذرگیری می کنید، اطمینان حاصل نمایید که برچسب هایی با نام درست از هر رقم روی ظروف بچسبانید تا از اختلاط بذور جلوگیری شود. درپوشی را روی ظرف قرار دهید اما آن را محکم نکنید تا اکسیژن امکان رسیدن به محتویات داخل را داشته باشد.

 -۴محتویات میوه را در مکانی گرم و بدور از نور مستقیم خورشید نگهداری کنید. عملیات تخمیر می تواند دارای بویی ناخوشایند و آزاردهنده باشد، بنابراین ظرف را در جایی دور از دسترس قرار دهید. برای مثال، می توانید ظرف را در زیر سینک یا در گاراژ خانه (در صورتیکه به حد کافی گرم باشد) قرار دهید.

 -۵محتویات ظرف را به صورت روزانه تا زمانیکه یک لایه از کپک های سفید در سطح آن شکل بگیرد، به هم بزنید. معمولاً بین ۲ تا ۳ روز برای شکل گرفتن کپک ها زمان نیاز است. بذور را به سرعت پس از شکل گرفتن لایه کپک خارج نمایید تا بذرها در ظرف جوانه نزنند.

 -۶بذور را از ظرف خارج کنید. با دستکش، لایه کپک را بردارید. بذور در ته ظرف جمع می شوند.

 -۷برای رقیق شدن مخلوط، در ظرف آب بریزید. اجازه دهید که بذور در کف ته نشین شده و برای خارج شدن بخش های ناخواسته و ریخته شدن آنها در صافی این کار را ادامه دهید. اطمینان حاصل نمایید که بذرها دور ریخته نشوند. پس از اینکه همه بذرها را در صافی جمع آوری کردید، با آب شستشویشان دهید.

 -۸بذور را روی یک سطح نچسب پخش نموده و اجازه دهید که به مدت چند روز خشک شوند. ظرف تخت شیشه ای یا سرامیک، سینی فر، یک تکه تخته چند لایه یا توری پنجره همگی انتخاب های خوبی خواهند بود. جدا کردن بذور خشک شده از سطح کاغذ یا پارچه کار بسیار دشواری می باشد. زمانیکه خشک هستند، می توانید آنها را در کیسه پلاستیکی نفوذناپذیر قرار دهید تا وقتی که برای کاشت آنها آمادگی داشته باشید. مطمئن شوید که نام ارقام بذور را روی هر بسته درج نمایید.

 -۹بذور را در جای خشک و خنک نگهداری نمایید. همچنین می توانید آنها را در ظرفی بسته در یخچال نگهداری کنید تا آب وهوای زمستانی را شبیه سازی نمایید. بذور را در فریزر قرار ندهید که باعث خراب شدن آنها می گردد.

کشت بذور

 -۱کشت بذور گوجه فرنگی را ۶ تا ۸ هفته پیش از آخرین یخبندان آغاز نمایید. برای اینکه گیاهان گوجه فرنگی را آماده انتقال به محیط بیرون نمایید، گیاهچه ها را در محیط داخلی خانه قرار دهید تا زمانی که دمای محیط بیرون هنوز سرد است. دمای سرد در آغاز بهار می تواند رشد گیاه را کاهش داده یا حتی سبب از بین رفتن گیاهچه ها گردد. گیاهچه ها را در محیط داخل نگه دارید تا شانس تولیدشان افزایش یابد.

 -۲گلدان های پلاستیکی یا گلدان های کوچک مشابه را برای پرورش گیاهچه ها خریداری نمایید. این نوع از گلدان ها را می توانید در گلخانه های محلی یا مغازه های تجهیزات باغبانی تهیه نمایید.

 -۳گلدان را به وسیله مخلوط خاک مرطوب به انتخاب خودتان پر کنید. برای مثال، یک ترکیب می تواند یک سوم پیت ماس، یک سوم ورمیکولیت درشت و یک سوم هم کمپوست باشد. حتماً پیش از کشت بذور، خاک را آبیاری نمایید.

 -۴در هر گلدان، ۲ تا ۳ بذر در عمق یک چهارم اینچی خاک کشت نمایید. روی بذور را با خاک پوشانده و به آرامی بفشارید.

 -۵ظروف را در اتاق و دمای ۷۰ تا ۸۰ درجه فارنهایت (۲۱ تا ۲۷ درجه سلسیوس) تا زمانی که جوانه زنی رخ دهد، نگهداری نمایید. زمانی که بذور جوانه می زنند، آنها را به محیطی با آفتاب کامل و زیر نور مناسب رشد، منتقل نمایید.

 -۶بذور را به صورت روزانه برای مدت ۷ تا ۱۰ روز نخست آب پاشی نمایید. زمانی که جوانه ها ظاهر می گردند، می توانید آب افشانی را کمتر کنید. بیشتر گیاهان به وسیله آبیاری بیش از حد (که سبب پوسیدگی ریشه هایشان می شود)، در مقایسه با آبیاری خیلی کم از بین می روند، پس بعد از رویت جوانه زنی بذور آبیاری را کاهش دهید.

همچنین می توانید بذور را در آب غوطه ور نمایید در نتیجه ریشه ها سراسر آب دریافت می نمایند. آب افشانی کردن ممکن است که میزان آب کافی به ریشه ها نرساند.

 -۷هر روز گلدان ها را بررسی نمایید. پس از اینکه گیاهان از خاک سربر آوردند، رشدشان سریع انجام خواهد شد.

کشت کاهو - کشت ورز

انتقال گیاهان

 -۱دقت داشته باشید که گیاهانتان چه زمانی به اندازه حداقل ۶ اینچ ارتفاع (۱۵.۲ سانتیمتر) می رسد. زمانی که از نظر یخبندان محیط خارج از خانه خطری گیاه را تهدید نکرده و گیاهان به ارتفاع مناسب رسیدند، برای انتقال به محیط خارجی آماده هستند.

 -۲گیاهان را برای انتقال مهیا نمایید. در حدود یک هفته پیش از اینکه بخواهید گیاهان را به بیرون منتقل کنید، لازم است آنها را کم کم به دمای بیرون عادت دهید. به آرامی گیاهان را با قرار دادن در محیطی نیمه سایه و افزایش ساعاتی که هر روز گیاهان را در بیرون قرار می دهید، در معرض نور خورشید بگذارید. به آرامی با مدت زمان یکساعت یا کمتر در روز و افزایش آن آغاز نمایید.

 -۳محیط باغ را آماده نمایید. شما نیاز به خاکی با زهکشی مناسب همراه با مقداری کافی از مواد آلی دارید. پیت ماس را با خاک مخلط نمایید تا از داشتن زهکشی خوب خاک اطمینان حاصل نمایید. همچنین می توانید خاک برگ یا کمپوست هم مخلوط کنید.

 -۴برای به کارگیری پیت ماس، نیمی از خاک را برداشته و خاک برداشته شده را با نسبت مساوی از پیت ماس مخلوط کنید. مخلوط درست شده از پیت ماس و خاک را به محل کشت دوباره اضافه نمایید.

 -۵سطح PH خاک را بسنجید. گوجه فرنگی بهترین رشد را در خاکی با ph بین ۶ و ۷ دارد. بخش توسعه کشاوری در منطقه شما دارای فرمها، کیسه ها و دستورالعمل های آزمایش خاک می باشد. پس از افزودن ترکیبات اصلاح کننده خاک، دوباره سطح ph را بسنجید. اگر سطح ph زیر ۶ بود، برای افزایش ph آهک دولومیتی به خاک اضافه کنید. اگر ph بالای ۷ بود، گوگرد گرانوله برای کاهش آن به کار ببرید.

 -۶سوراخی به عمق ۲ فوت (۰.۶ متر) حفر کنید. لازم است عمق آن کافی بوده تا بتوانید گیاهچه را در آن کشت نمایید و تنها ۱.۴ بالایی گیاه از خاک بیرون باشد. کمی ماده آلی مانند کمپوست را در کف سوراخ بریزید. این کار به گیاه شما توان فزاینده ای می دهد و همچنین کمک می کند تا گیاه از شوک در اثر نشاء شدن، آسیب نبیند.

 -۷گیاهان را با دقت از گلدان خارج نموده و در خاک قرار دهید. تلاش کنید تا ریشه گیاهان در خلال نشاء شدن، آسیبی نبینند. نشاء را در عمق کافی انجام دهید تا حدی که خاک، برگ های تازه گیاه را لمس نماید. سطح خاک را به آرامی بفشارید. برگهایی که در بالا یا زیر سطح خاک قرار می گیرند را حذف نمایید. گوجه فرنگی می تواند از طریق برگهای در تماس با سطح خاک، مستعد بیماری هایی باشد.

 -۸گیاهان را کود بدهید. می توانید گیاهان را به وسیله پودرماهی، کود مرغی، یا کود ترکیب شده با نیتروژن کم، یا کود آلی با فسفر زیاد، تغذیه نمایید. سپس گیاهان را سرتاسر آبیاری نمایید. لازم است، کوددهی را هر ماه تکرار نمایید.

 -۹قیم یا داربست در کنار گیاهان قرار دهید. این کار باعث حمایت گیاهان در حین رشد شده و برداشت میوه از شاخه ها را آسان می کند. مراقب باشید که به ریشه ها آسیبی نرسد.

پرورش گیاهان

 -۱گیاهان را به طور معمول آبیاری و کوددهی کنید. آبیاری را در سطح خاک انجام دهید تا از توسعه سفیدک در سطح برگها جلوگیری شود. کمی جلبک دریایی مایع و یک لایه کمپوست به صورت مستقیم بر سطح خاک اطراف گیاه بپاشید. به منظور افرایش تولید میوه، این کار را هفتگی تکرار نمایید.

 -۲تنه جوش ها را قطع کنید. اگر می خواهید رشد بهتر و میزان میوه بیشتری به دست آورید، تنه جوش های گوجه فرنگی را زمانی که رویت شدند، با انگشت قطع نمایید. تنه جوش ها در محل اتصال میان ساقه جانبی و اصلی به وجود می آیند. چندتایی از آنها را در بالای گیاه برای جلوگیری از آسیب ناشی از نور خورشید بر سطح گیاه باقی بگذارید.

 -۳میوه ها را در زمان اوج باردهی برداشت کنید. میوه حدود ۶۰ روز پس از نشاء کردن به وجود می آید. زمانی که میوه ها شروع به رسیدن می کنند، به صورت روزانه گیاهان را بررسی نمایید تا از بهترین طعم و مزه جهت برداشت اطمینان حاصل نمایید. برای برداشت، میوه ها به آرامی را چرخانده و مراقب باشید که قیم ها کشیده نشوند.